پترارک
۱۳۰۴-۱۳۷۴
شاعر و انسان شناس ایتالیایى، که به عنوان اولین شاعر مدرن شناخته میشود. شاعران انگلیسى مانند جفرى شاوسر، ویلیام شیکسپیر و ادموند اسپنسر از سون نتهای زیبای او (غزلهای ۴ بندی و ۱۴ سطری) تاثیر زیادی گرفتهاند.
دانش وسیع او از نویسندگان کلاسیک و زنده کردن دوباره زبان لاتین باعث شده که از او به عنوان اولین و بزرگترین انسان شناس یاد شود. وی همچنین نقش مهمی در پیشرفت زبان ایتالیایى به عنوان یک زبان ادبى داشت.
فرانچسکو پترارکا (Francesco Petrarca) متولد ۲۰ جولای ۱۳۰۴در شهر آرتزو است. تا هشت سالگی همراه خوانوادهاش در استان توسکانی زندگی کرد، سپس در سال ۱۳۱۲ به آوینون (Avignon) فرانسه نقل مکان کرد.
پس از مرگ پدرش در ۱۳۲۶ ، پتراک که در بولونیا (Bologna) حقوق میخواند به آوینون فرانسه مراجعت کرد و تا سال ۱۳۳۰ در خدمت کلیسا بود.
روز جمعه قبل از عید پاک سال ۱۳۲۷ بود که برای اولین بار لورا را دید. دختری فرانسوی که نامش در ترانه های پتراک جاودانه شده است.
در طول مدتی که در خدمت کلیسا یا خانواده ویسکونتی بود، علاوه بر ایتالیا مسافرتهای زیادی به فرانسه، آلمان و دیگر کشورها کرد. سال ۱۳۵۰ در فلورانس ایتالیا بود که جیووانى بوکاچیو (Giovanni Boccacci) را دید که قبلا با وی به صورت مکاتبه ای ارتباط داشت.
از سال ۱۳۵۳ تا پایان عمرش در سال ۱۳۷۴را، پترارک در ایتالیا به سر برد. میلان، پادوا، ونیز و آرکوا. احتمالا در همین سفرهایش بود که ایده ایجاد یک ایتالیای متحد و وارث امپراتوری رم را گسترش داد.
وی در طول زندگی شدیداً مورد احترام بود. در سال ۱۳۴۱ سنای رم به او لقب ملک الشعرا را داد.
وی در ۱۸ یا ۱۹ ژوئیه سال ۱۳۷۴ در آرکوای (Arquà) ایتالیا در گذشت.
پترارک به زبانهای ایتالیایى و لاتین مینوشت. از نوشته های لاتین او میتوان به آفریقا (Africa) شعری حماسى در وصف حال شیپیو آفریقانوس (Scipio Africanus) فاتح رومى و درباره مرادن مشهور (De Viris Illustribus) شامل یک سری بیوگرافی ، اشاره کرد. همچنین مجموعه وسیع نامههای وی که به لحاظ جزئیات تاریخى و اجتماعیش مهم هستند، نیز به زبان لاتین است.
Rime in vita e morta di Madonna Laura (اشعاری درباره زندگی و مرگ بانو لورا) از جمله مشهور ترین آثار وی به زبان ایتالیایی است، که بیشتر با نام Canzoniere (کتاب ترانه) شناخته میشود. این غزلها و قصیدهها، تقریباً همگی الهامگرفته از احساسات شدید پتراک نسبت لورا میباشد. عشقش فراوان پتراک به لورا در مجموعه اشعار ایتالیایی وی با نام I Trionfi (موفقیت) نیز مشهود است.
در فرصتی بعد به یکی از سون نتهای او خواهیم پرداخت.