بوی خون در مراسم مریم مقدس:
27 اگوست سال 2003 شهر گواردیا سن فراموندی شاهد برگزاری مراسمی بود که بی شباهت به مراسم دسته های عزاداری و زنجیر زنی شیعیان نیست. این مراسم که آخرین بار در 27 آوگست 1996 برپا شده بود، تا سال 2010 دیگر برگزار نخواهد شد. به عبارتی دیگر این مراسم هر هفت سال یکبار برگزار می‌گردد.
گواردیا سن فراموندی (Guardia Sanframondi) نامی با تلفظی مشکل و تقریبا غیر ممکن برای بخاطر سپاری، نام شهری است در استان بنه ونتو (Benevento) در ناحیه کامپانیا (Campania)، که روی بلندیی به ارتفاع حدود 400 متر قرار گرفته است.
نقطه مشخص این شهر یک قلعه قرون وسطایی است و اغلب نقاط قدیمی شهر با پای پیاده قابل دسترسی است، هر چند در این نقاط دیگر کسی زندگی نمی‌کند و اغلب ساکنین به ساختمان‌ها و مغازه‌های جدید که شهر قدیمی را احاطه کرده است روی آورده‌اند. در پایین شهر بزرگترین شرکت تولید کننده مشروب اروپا قرار دارد.
صدها سال پیش در یک مزرعه مجسمه ای از مریم مقدس و پسرش یافت شد، که به همین مناسبت هر هفت سال یکبار مراسم طلب آمرزشی برپا می‌شود که riti settennali di penitenza نامیده می‌شود. این مراسم هفته پس از جشن صعود حضرت مریم برپا می‌شود و تا این اواخر فقط به صورت محلی برگزار می‌شد اما با مهاجرت ساکنین، کم کم به نقاط دیگر ایتالیا هم سرایت کرده است. این مراسم چهار قسمت دارد:
1- نمایش مذهبی :
شهر به چهار قسمت تقسیم می‌شود و در هر قسمت داوطلبین لباسهایی از عهد عقیق، عهد جدید و قدیسین را به تن میکنند و در شهر براه میافتند. دسته ایی از مردم شهرهای مجاور مانند سن لورنزو ماجوره (San Lorenzo Maggiore) و سن لوپو (San Lupo) هم به آنها می‌پیوندند. در طول هفته هر گروه تنها در محل خود مراسم را اجرا می‌کند اما در روز یکشنبه همگی به هم ملحق شده و دستجات بزرگی را به راه می‌اندازند. در این قسمت شرکت کنندگان هنگام راه رفتن هر از چندگاهی به حالت یکی از لحظات داستان انجیل، حالتی را به خود می‌گیرد و کاملا بی‌حرکت می‌ایستد و به هیچ حرکتی عکس العمل نشان نمی‌دهد. دسته جات برای اجرای بهتر مراسم با یکدیگر رقابت میکنند.
2- نوحه سرایی:
در هنگام راهپیمایی، هریک از چهار گروه شهر آواز دسته جمعی نیز می‌خوانند. در قدیم خواننده ها اغلب دختران جوان بودند اما درحال حاضر زنان و گاهی مردان نیز آنها را همراهی میکنند. زنان لباس سفید می‌پوشند با تاجی سمبولیک از خار و طنابهایی که به شانه هایشان بسته اند.
3- نادمین:
در طی راهپیمایی زنجیر زنان دیده می‌شوند و همچنین کسانی که در روز یکشنبه سینه هایشان را با صفحه ای چوب پنبه ای که تیغ های زیادی روی آن قرار گرفته می‌خراشند. عده ای نیز برای جلوگیری از عفونت هر از چندگاهی روی صفحات چوب پنبه ای شراب سفید می‌ریزند.
این گروه ناشناس هستند و سرهای خود را با کلاههای سفیدی پوشانده اند. هویت آنان از حتی اعضای خوانواده شان نیز پنهان است. آنها زنجیرها و چوب پنبه ها را بعد از مراسم از دید همه مخفی نگاه می‌دارند. کسانی که به این روش سینه خود را می‌خراشند از مردان هستند اما بین زنجیر زنان ، خانم‌ها نیز دیده می‌شوند. بعضی از بچه ها نیز با پوشیدن ردا و کلاه خود سیاه رنگ، به زنجیر زنی می‌پردازند.
4- تندیس:
مراسم با گرداندن مجسمه مریم مقدس و کودکش، میان شهر به انتها می‌رسد. با شروع نمایشات مذهبی، این مجسمه از کلیسا برداشته می‌شود و صدای توپ شروع مراسم را به اطلاع مردم می‌رساند.
هنگامی که تندیس به مرکز شهر می‌رسد، مراسم متوقف می‌شود و همه برای یک‌دقیقه زانو می‌زنند. سپس سینه خراشان در جلو، روی زانوانشان راه می‌روند و مراسم ادامه می‌یابد و جمعیت مجسمه را دنبال میکنند یا عقب عقب جلوی مجسمه راه می‌روند. با بازگرداندن مجسمه به کلیسا مراسم پایان می‌یابد و شب زنده داری در کلیسا برای چند روز متوالی ادامه می‌یابد.
جهت مطالعه گزارشی در مورد این مراسم در سال 2003 و دیدن عکسهای بیشتر به سایت ایتالیایی زیر مراجعه کنید:
http://www.canino.info/inserti/antropologia/sanframondi/index.htm
با تشکر از آوا بابت معرفی این مراسم.
