خب ما که به روز عشاق نرسیدیم… پس این ترانه عاشقانه رو به مناسبت شب عشاق تقدیمتون میکنم . ترانه « بدترکیب » از تیتزیانو فررو (Tiziano ferro). ولنتاین همه عاشقان مبارک.
E’ iniziato tutto per un tuo capriccio
همه چیز از هوی و هوس تو شروع شد.
Io non mi fidavo..era solo sesso
من اعتقادی نداشتم…(قصدم) فقط س … س بود.
Ma il sesso e un’attitudine
اما س … س فقط یه قابلیته،
Come l’arte in genere
در کل مثل یه هنره.
E forse l’ho capito e sono qui
و شاید من اونو فهمیدم و اینجام.
Scusa sai se provo a insistere
معذرت می‌خوام، می‌دونی اگه پافشاری میکنم،
Divento insopportabile
(واسه اینه که) داره طاقتم تموم میشه.
Ma ti amo..ti amo..ti amo
اما دوستت دارم…دوستت دارم…دوستت دارم.
Ci risiamo..vabe, e antico, ma ti amo..
دوباره اینجام…آره،چیزتازه ای نیست، اما دوستت دارم…
E scusa se ti amo e se ci conosciamo
و معذرت می‌خوام اگه دوستت دارم و اگه همدیگه رو شناختیم،
Da due mesi o poco piu
از دوماه (پیش) یا بیشتر.
E scusa se non parlo piano
و معذرت می‌خوام اگه آروم صحبت نمی‌کنم،
Ma se non urlo muoio
اما اگه داد نزنم می‌میرم.
Non so se sai che ti amo..
نمی‌دونم می‌دونی که دوستت دارم یا نه…
E scusami se rido, dall’imbarazzo cedo
و متاسفم اگه می‌خندم، از اینکه خجالت رو کنار گذاشتم.
Ti guardo fisso e tremo
بهت نگاه میکنم و می‌لرزم،
All’idea di averti accanto
از ایده ای که دارم،
E sentirmi tuo soltanto
و احساس اینکه من فقط مال توام.
E sono qui che parlo emozionato..Sì
و اینجا دارم با هیجان حرف میزنم… آره،
e sono un imbranato!…
من یه آدم بد ترکیبم!…
Ciao..come stai?
سلام… چطوری؟
Domanda inutile!
سوال بی فایده ایه!
Ma a me l’amore mi rende prevedibile
اما عشق منو قابل پیش بینی کرده.
Parlo poco, lo so..e strano, guido piano
زیاد حرف نمی‌زنم، می‌دونم…عجیبه، آهسته میرم.
Sara il vento, sara il tempo, sara……fuoco!
شاید باد باشه، شایدم هوا یا شاید…آتیش!