افعال در زبان ایتالیایی (قسمت اول)

پایه واساس هر زبونی فعل‌هاش هستند. در واقع اگه نتونید به دستور زبان فعل‌ها مسلط بشید، هیچ وقت نمی‌تونید اون زبون رو به خوبی یاد بگیرید. از امروز سری مطالبی رو در مورد « افعال در زبان ایتالیایی » شروع می‌کنم تا به کمکش بتونید بیشتر از پیش به این زبان مسلط بشید.

1. افعال با قاعده :

قبلا با افعال با قاعده آشنا شدید. اونجا گفتیم که مصدر افعال با قاعده تو زبون ایتالیایی به سه صورت ختم میشه: -are, -ere, -ire

این جور فعل‌ها با حذف -are, -ere, -ire و اضافه کردن حروف مناسبی برای هر شخص صرف میشن. هرچند یه استثنائاتی هم وجود داره که بهش اشاره نکردیم اما چون ساده است و منطقی، خودتون به مرور متوجه میشید. مثلا برای افعالی که با care (Cercare, Caricare) و  gare (litigare, legare)  تموم میشن، برای تغییر نکردن تلفظ یه h به انتهای ریشه فعل اضافه میشه:

با توجه به این موضوع میریم سراغ افعال بی قاعده:

2.افعال بی قاعده:

– بسیاری از افعال مهم و رایج بی قاعده هستند. افعال بی قاعده ای که به –are ختم میشن فقط سه تا هستند:

توجه! فعل Fare از facere مشتق شده. به همین علت جزو فعل هاییه که به –ere ختم شدن.

حالا اول بیایید فعل‌های Dare‌ و Stare رو صرف کنیم:

فعل Stare تو اصلاحات زیادی به کار میره و بر حسب اینکه با چه قید و یا صفتی همراه بشه معانی مختلفی پیدا می‌کنه:

حالا میریم سراغ فعل Andare:

اگه بعد از فعل andare فعل دیگه ای بیاد (رقصیدن، خوردن، …) فعل دوم به شکل مصدر میاد و اولش هم یه a اضافه میشه. این موضوع حتی موقعی که بین andare و اون فعل فاصله ای هم باشه، صادقه:

اگه بخوایم مفهوم نقل و انتقال رو برسونیم به جای a باید از in استفاده کنیم:

اما:

andare a piedi   قدم زدن

نکته آخر اینکه به عنوان یه قاعده کلی به خاطر داشته باشید، که اگه بعد از andare‌ اسم کشور باشه، از in، اما اگه اسم شهر باشه از a استفاده می‌کنیم.

Vado in Italia, a Romaمن به ایتالیا میرم، به رم

تو قسمت بعدی بحث، افعال بی قاعده رو ادامه خواهیم داد…