وقتی به برلسکنی فکر می‌کنید یاد چی می‌افتید؟!

از قدیم و ندیم گفتن ایرانی‌ها و ایتالیایی‌ها خیلی به هم شبیه اند. هر دو گذشته و تاریخ پرافتخاری داشتند و سرزمینی پهناور. پس به من خرده نگیرید اگه با این ترانه از روبرتو بنینی خیلی هم ذات پنداری می‌کنم .

این وبلاگ به هیچ وجه سیاسی نیست و همونطور که تو متن ترانه گفته میشه، این ترانه اصلا با سیاست کاری نداره و تنها درباره لذائذ زندگی تو ایتالیاست .

 اگه کسی فکر می‌کنه این ترانه کنایه از وضعیت امروز ایرانه و منظور از برلسکنی، کس دیگه ای و من هم به مناسبت نزدیکی به انتخابات این ترانه رو انتخاب کردم، کاملا در اشتباهه و من هرگونه ارتباطی با این افکار پلید رو رد می‌کنم .

به خاطر بی تربیتی‌های بنینی تو این ترانه، پیشاپیش ازتون عذر می‌خوام  . تنها کاری که ازم برمیاد ترجمه نکردن قسمتهای بالای ۱۸ ساله. اگه خیلی دوست دارید بدونید چی میگه خودتون بشینید ترجمه اش کنید .

این ترانه با کیفیت خوب تو اینترنت موجوده و میتونید از اینجا دانلودش کنید اما حجمش بالاست.

(PARLATO)
Questa è la canzone più allegra del mondo. È una canzone che possono cantare grandi e piccini, medi ed anziani, piccoli e grandi e via e via e via…
Privatizziamo il debito pubblico! Sciogliamo le camere! L’emendamento in contumacia!
Questa è una canzone che non ha niente a che vedere con la politica.
Chiunque si riconosca è puramente casuale. Il titolo è ‘Quando penso a Berlusconi’.
È la canzone dell’allegria di vivere in Italia: L’Italia!! Il paese più bello del mondo.
Ma vogliamo… ma vogliamo sdilungarci nell’Italia? Ah, che soddisfazione lo sdilungamento italiano.
È la mia sensazione di quando mi sveglio la mattina a letto e dico:
‘Ma dove sono? Ma, ma che sono veramente italiano?’.
Non ci credo io stesso alle mie.. a…, a…, a… Ma andiamo avanti!
È la gioia di vivere, di essere contemporaneo dei contemporanei,
di vivere nella terra… Ma andiamo avanti! Ma ve la voglio cantare più che dire! Attacca banda!

(صحبت)

این شادترین ترانه دنیاست. ترانه ایکه بزرگ و کوچیک می‌تونه بخونه، میان‌سال و مسن، جون و پیر و غیره و غیره و غیره…

بیایید بدهی های دولتی رو خصوصی کنیم، مجلس رو مرخص کنیم، تو غیبتشون اصلاحات انجام بدیم!

این ترانه ایه که هیچ کاری با سیاست نداره.

هرکس خودشو شناسایی کنه، کاملا اتفاقیه. تیترش هست « وقتی به برلسکنی فکر می‌کنم ».

ترانه ایه در باره لذت‌های زندگی تو ایتالیا…ایتالیا! قشنگ ترین کشور دنیا.

اما چیکار می‌خوایم بکنیم… واسه توسعه خودمون تو ایتالیا چیکار می‌خوایم بکنیم؟ آه، چقدر توسعه ایتالیایی لذت بخشه.

این احساس منه وقتی صبح تو تخت بیدار میشم و میگم:

« من کجام؟… اما، اما واقعا من ایتالیاییم؟ »

من خودم اصلا اعتقاد ندارم به…، به…، به… (ولش کن) بذار ادامه بدیم!

این لذت زندگیه، هم دوره بودن با معاصران، زندگی در زمین… بیایید ادامه بدیم! اما می‌خوام بجای بیشتر حرف زدن، براتون بخونم!

موزیک شروع کن!

(CANTATO)
Ah, che bellezza essere italiano
quando al mattino l’aria s’improfuma,
quando al barista chiedo da lontano
‘Augusto, un cappuccino senza schiuma!’.
E mentre lo sorseggio mi ci beo
e penso alla Madunina e al Colosseo
e mentre penso al Ponte dei Sospiri
senza volerlo vado su di giri.
Penso ai Bronzi di Riace
e il mio corpo si compiace
e mi eccito parecchio
quando penso a Ponte Vecchio…

(آواز)

آه، چه زیباست ایتالیایی بودن،

وقتی صبح هوا خوش بوئه،

و بعد از اینکه از بارمن خواستم،

« آگوستو ، یه کاپاچینو بدون کف!».

و وقتی مزمزه اش میکنم، لذت می‌برم،

و به تصویر مریم مقدس و کلوسئو (آمفی تئاتر رم) فکر می‌کنم،

و به پونته دی سوسپیری (پل افسوس در ونیز) فکر می‌کنم،

بدون اینکه بخوام بلند بشه.

به مجسمه برنزی ریاچه فکر می‌کنم،

و بدنم پر شور میشه،

و هیجانم چند برابر میشه،

وقتی به پونته وککیو (پل قدیمی در فلورانس) فکر می‌کنم….

Ma poi penso a Berlusconi
e mi si sgonfiano i coglioni.
Mi si sgonfiano le palle
non so piu’ dove cercarle.
Quando penso a quel biscione
mi si abbassa la pressione.
L’apparato genitale
c’ha un collasso verticale
Quando penso a Berlusconi
il testicolo s’ammoscia
tutto il corpo mi s’affloscia
ogni cosa mi va giù
e non si rizza più.
Non mi si rizza più.

اما وقتی به برلسکنی فکر می‌کنم،

(این قسمت با سانسور ترجمه شده)

بادم خالی میشه…

…فشارم میافته پایین.

… وقتی به برلسکنی فکر می‌کنم،

… تمام بدنم شل میشه

همه چیز میافته،

و دیگه بلند نمیشه

دیگه بلند نمیشه.

(PARLATO)
Eh, c’è da ridere e c’è da piangere cari elettori ed elèttrici.
Eh, noi si scherza ma sulle malattie c’è poco da scherzare.
C’ho la Berlusconite! Come cosa è? La Berlusconite!

…
E il dottore mi ha consigliato di pensare che abbiamo avuto una grande storia,
una grande geografia, un grande passato. Provi a pensare, che ne so, a Mazzini, a… a… ma provi a pensare a chi gli pare a lei. Gliel’ho attaccata anche a lui.
Va bene, finché dura io ci provo. Finché dura. Vediamo quanto dura. Vai attacca!

(صحبت)

اه، خانوما و آقایون رای دهنده، خنده و گریه زیاد هست.

اه، ما براش جوک می‌سازیم اما درباره ناخوشی جک‌های کمی وجود داره.

من برلسکونیته گرفتم! این دیگه چیه؟ برلسکونیته!

…

دکتر به من توصیه می‌کنه که به تاریخ بزرگمون فکر کنم،

به سرزمین بزرگ، به گذشته بزرگمون. سعی کن فکر کنی، نمی‌دونم، به ماتیزنی، به… به…

سعی کن به هرکس که می‌خوای فکر کنی. منم هم این کار رو می‌کنم.

بسیار خب، همینطور سعی می‌کنم ادامه بدم. همینطور ادامه میدم. بیایید ببینیم چقدر ادامه پیدا میکنه. بریم!

(CANTATO)
Ma è sempre bello essere italiano
ai tempi nostri e a quelli di Ben Hur,
Colombo, Dante, Cesare, Tiziano
e Camillo Benso conte di Cavour.
Sorseggio il cappuccino e mi ci beo
pensando a Garibaldi, a Galileo
poi mi sento il corpo turgido, gagliardo
se penso che discendo da Leonardo.
Penso a Coppi sul Tonale
e mi sale su il morale
e mi sale un’erezione
quando penso a Cicerone.

(آواز)

اما همیشه ایتالیایی بودن خوبه،

چه تو زمان ما، چه تو زمان بن هور،

کلمبو، دانته، سزار، تیتزیانو،

و کامیلو بنسو کنت کاوور.

کاپاچینومو مزمزه میکنم و لذت میبرم.

به گریبالدی و گالیله فکر می‌کنم.

بعد احساس میکنم بدنم پف میکنه و سرحال میاد،

اگه فکر کنم که از نسل لئوناردو (داوینچی) هستم.

به کوپی روی توناله فکر می‌کنم،

و روحیه ام قوی میشه،

و …

وقتی به چی چرونه فکر میکنم.

Ma poi ripenso a Berlusconi
…

اما وقتی به برلسکنی فکر می‌کنم …

(PARLATO)
È diventata una cosa tremenda! Non so piu’ che fare,
dove andare, chi cercare, che sentire, che odorare, che tastare.
Eh, mi mettono in quarantena, in cinquantena, in sessantena, in settantena in entoventitreena.
Non posso muovermi, girare, non so dove andare,
Con le donne! Con la donna italiana, che e’ la piu’ bella del mondo.
Mi fanno ridere le francesi, le australiane, le andorrane, le liechensteniane.
Ah, le liechensteniane. Mi fanno ridere! Ma vogliamo mettere le italiane?
La donna più chic, più raffiné, più remuneré del mondo.
La donna italiana è la più vezzosa, la più garmidiosa, la più bellosa, la piu’ gangarosa.
Io esco con una che ci diamo del lei pure nell’atto intimo.
‘Prego si sdrai, si accomodi, si metta così, si metta cola’. Dopo di lei,sopra di lei, sotto di lei, a lato di lei, di qua di lei. Alzi la gamba, sposti il ginocchio, via il calcagno, giù la coscia, prego dopo di lei’.
Si chiama Luana. È una cosa eccezionale.
Sanno che non mi devono nominare quell’azienda, da nessuna parte.
Niente che riguardi quella persona là, quell’ambiente là, quella situazione là. Alla arga!
Oramai mi basta poco, ma ve la voglio raccontare. Vai banda, vai!

(صحبت)

چیز وحشتناکیه! نمیدونم دیگه چیکار کنم،

کجا برم، دنبال چی بگردم، چی بشنوم، چی بو کنم، چی حس کنم.

اه، منو تو قرنطینه گذاشتن، تو پنجمین، تو ششمین، تو هفتمین، تو صدو بیست و سومین.

نمی‌تونم حرکت کنم، بچرخم، نمیدونم کجا برم،

با یه زن! با یه زن ایتالیایی، که خوشگلترین زن دنیاست.

اونا منو می‌خندونن، فرانسوی‌ها، استرالیایی‌ها، آندورانی‌ها، لیکنستنیایی‌ها.

آه، لیکنستنیایی‌ها. منو می‌خندونن! واقعا میخواهیم اونا رو با ایتالیاییه‌ا مقایسه کنیم؟

زنان بسیار شیک، بسیار پاک، بسیار سخاونتمند در دنیا.

زن ایتالیایی خیلی زیباست، خیلی ؟؟؟، خیلی خوشگل و خیلی ؟؟؟ (ببخشید معنی این لغات رو پیدا نکردم)

من با یکیشون بیرون رفتم که
…

(شرمنده این قسمتش هم سانسوریه)

اسمش لواناس. یه چیز استثنائیه.

میدونن که نباید هیچ جایی شراکت منو شرح بدن.

هیچ چیزی که بگه اون شخص اونجا بوده، اون محیط، اون وضعیت…

حالا کمی برام کافیه، اما می‌خوام بخونم و ادامه بدم. موزیک ادامه بده!

(CANTATO)
Che bella che è la femmina italiana
vestita, nuda, rossa, mora o bionda.
Iersera sono uscito con Luana
che c’ha un sorriso come la Gioconda.
E ha due monti rosa dentro al reggiseno
e gli occhi color del lago Trasimeno.
Insomma il corpo come lo Stivale
e monti, vallate e parco Nazionale.
Eravamo su un bel prato
fra il profumo della menta
quando lei mi ha sbottonato
sussurrando ‘Mi consenta’.

(آواز)

چقدر زن‌های ایتالیایی خوشگلند،

با لباس، بی لباس، مو قرمز، تیره یا بلوند.

دیشب با لوانا بیرون رفتم،

کسی که لبخندش مثل ژوکونده (لبخند مونالیزا).

و…

و چشمانی شبیه دریاچه تراسیمنو

خلاصه بدنی شبیه چکمه (کنایه از ایتالیا)،

و کوهها، دره ها و پارکهای عمومی.

ما تو یه چمنزار زیبا بودیم،

میون عطر نعنا،

وقتی …

زمزمه کرد « اجازه میدی »

Ciò che sembrava una locomotiva
è diventato un nocciolo d’oliva
e Luana, da italiana, non ci crede
e mi domanda ‘Amore che succede?’.
Io mi arrabbio e dico
‘Dai, mi domandi cosa c’è?
Ma tu ancora non lo sai
quel che mi succede a me?’

(سانسور کردن چه حالی میده )

…

لوانای ایتالیایی باورش نمیشد،

و ازم پرسید « عشق من چی شد؟ »

عصبانی شدم و گفتم،

« از من می‌پرسی چی شده؟،

تو هنوز نمی‌دونی،

چه بلایی سر من اومده؟ »

(PARLATO)
Luana, ma porca della miseriaccia zozza!
Ma sei rimasta l’unica in Italia, nel mondo anzi, a non sapere il germe batterico che mi contrae il corpo. Non mi devi parlare di quella cosa là nel momento culminante dell’attimo suadente.
Te lo dico per l’ultima volta Luana, ma non te lo devi scordare. A me, io,

(صحبت)

لوانا، لعنتی!

تو تنها کسی تو ایتالیا، حتی تو دنیا هستی که از میکروبی که تو بدن منه خبر نداری…

لوانا، واسه آخرین بار بهت میگم، اما نباید فراموش کنی. من…

(CANTATO)
Quando penso a Berlusconi
mi si sgonfiano i coglioni.
Mi si sgonfiano le palle
non so più dove cercarle.
Quando penso a quel biscione
mi si abbassa la pressione
e l’apparato genitale
c’ha un collasso verticale.
Quando penso a Berlusconi
il testicolo s’ammoscia
mi si appoggia sulla coscia,
mi va tutto alla rovescia.
Il morale mi si sfascia,
non mi scappa più la piscia.
Si sfrantuma la brioscia
mi diventa moscia, moscia.
Si scaloscia la bagascia
ogni cosa mi va giù
e non si rizza più.
Non mi si rizza più.

(آواز)

وقتی به برلسکنی فکر می‌کنم …