Carlo Collodi
کارلو کولودی
هنگامی که کارلو کولودی در سال 1883 کتاب ماجراهای پینوکیو (Le avventure di Pinocchio ) را نوشت، یکی از شناخته شده ترین شخصیتهای ادبیات کودکان را ساخت.
پینوکیو عروسک خیمه شب بازی خیلی خودخواه و بدجنس، در این کتاب ماجراهای زیادی را تجربه می‌کند تا درست را از نادرست تشخیص دهد. آرزوی وی مبدل شدن به یک پسر واقعی است، اما او به این هدف نمی‌رسد تا اینکه حرف گوش کردن، درستی، صداقت و بخشندگی را می‌آموزد.
کارلو لورنزینی (Carlo Lorenzini) که بعدها به کارلو کولودی معروف شد، نویسنده فلورانسی است، که خودش در کودکی نمونه ای از یک پینوکیوی واقعی بوده است، شرور و بازیگوش که معلم‌هایش از دست او عاصی بودند و چندبار نیز در آستانه اخراج از مدرسه قرار گرفت.
پدر و مادرش وضع مالی خوبی نداشتند و برای گذران زندگی خود و ده فرزندشان و در خانه دیگران خدمتکاری می‌کردند و یکی از همین صاحب خانه ها بود که به امید کشیش شدن کارلو، هزینه تحصیلش را می‌پرداخت.
کارلو بعد از تحصیلات در یک کتاب‌فروشی مشغول به کار شد و بعدها به شغل روزنامه نگاری پرداخت.
داستان پینوکیو در حقیقت در ابتدا به صورت داستان دنباله داری در روزنامه چاپ شد و بعدها بود که کتاب آن منشر گردید. داستان‌های شاد (Storie Allegre) اثر دیگری از این نویسنده است که البته به اندازه ماجراهای پینوکیو معروف نیست.
« یکی بود یکی نبود…
شما خواننده‌های کوچولوی من فورا خواهید گفت: – یه پادشاهی بود!
– نه، بچه‌ها اشتباه کردید. یکی بود یکی نبود یه قطعه چوبی بود…»
با این عبارات داستان پینوکیو آغاز می‌شود، عباراتی که کلیشه ادبیات کودکان را به هم می‌ریزد. این کتاب در سی و شش فصل نوشته شده است، برای آشنایی با متن این کتاب، از شما دعوت می‌کنم همراه باهم در پست بعدی مروری داشته باشیم به سر فصل‌های کتاب.
