ورونا
ورونا شهری است در شمال ایتالیا، ناحیه ونتو (Veneto) کنار رود آدیگه (Adige) که موقعیت سوق الجیشی آن بین ونیز و میلان و همچنین گذرگاه برنر (Brenner) که ارتباط دهنده اروپای مرکزی با ایتالیاست، آن را به مرکز مهم تجاری و راه آهن تبدیل کرده است.
این شهر تولید کننده منسوجات، ماشین الات، کاغذ، شیمیایی، محصولات غذایی و همچنین کفش می‌باشد.
در عکس فوق میدان دی سینیوری (Piazza dei Signori) مشاهده میکنید که مجسمه دانته آلیگیری در میان آن وقرار دارد.
از معماری‌های قابل توجه این شهر میتوان به قصر سلطنتی سن زنو ماجوره (San Zeno Maggiore متعلق به قرن 12 و 13) ، مقبره خوانواده اسکالیجر (Scaliger قرن 14)، کلیسای سبک گوتیک سنت آناستازیا (Sant’Anastasia کامل شده در قرن 15)، مکان باشکوه قرن 15 بویلاکوا (Bevilacqua)، کانوسزا (Canossa) و پمپی (Pompeii) و قلعه قدیمی (Castel Vecchio 1354) که اکنون به یک موزه هنری تبدیل شده است، اشاره کرد.
یکی از سالم‌ترین آمفی تئاترهای به‌جا مانده از امپراتوری روم در مرکز میدان ورونا واقع شده که متعلق به قرن یکم میلادی است، که امروزه برای اجرای اپرا و کنسرتها استفاده می‌شود. در سمت راست تالار بزرگ شهر واقع شده است.
این شهر تا سال 89 قبل از میلاد متعلق به رومیان بوده است. در قرن پنجم اقوام وحشی آلمانی این شهر را به یک دژ نظامی تبدیل کردند، تا اینکه در قرن 12 به یک شهر آزاد تبدیل شد. اوج پیشرفت سیاسی و هنری شهر در قرن چهاردهم بود که توسط ونیز فتح شده بود. این شهر تا سال 1797 یکی از ایلات ونیز به شمار میرفت تا اینکه توسط قوای ناپلئون فتح شد. هنرستان نقاشی ورونا (متعلق به قرن 15 و 16) به جهت تابلوهای مناظر و پرتره هایش زبانزد است. در قرن نوزدهم ورونا به اشغال اطریشی‌ها درآمد تا اینکه در سال 1866 قسمتی از پادشاهی ایتالیا گردید. این شهر در جنگ جهانی دوم خسارات فراوانی دید. جمعیت این شهر در سال 2002، 256110 نفر بوده است.
