اپرا نمایشی است که متن نمایش متناسب با موزیک و صحنه ها تنظیم و به صورت آواز اجرا می‌شود. آلات موسیقی، آوازخوانی و حرکات نمایشی را به صورت تنگاتنگ همراهی می‌کنند. بسیاری از اپراها دارای میان پرده های موسیقی بدون آواز ( به نام اینترمتزی –  intermezzi) و صحنه های رقص که گاهی به صورت باله هستند، می‌باشند.

   اپرا در ایتالیا Teatro alla Scala

اپرا در ایتالیا به صورت یک سرگرمی در دربار اشرافیان ایتالیایی در اواخر قرن شانزدهم شکل گرفت و به سرعت به یک سرگرمی عمومی تبدیل شد. اپرای جیاسون (Giasone 1649) که توسط آهنگسازی به نام پی یر فرانچسکو کاوالی ساخته شده بود، تا مدت پنجاه سال صحنه را به خود اختصاص داده بود. اپرا به عنوان یک سرگرمی عمومی در قرن نوزده و اوایل قرن بیستم به اوج خود رسید، اما پس از آن به دنبال اثرات ناشی از دو جنگ جهانی و پیشرفت‌های خود موسیقی رفته رفته به صورت یک هنر نمایشی رها شد و از توسعه بیشتر بازماند.

 

خوانندگان اپرا بسته به تن صدایشان، از زیرترین صدا تا بم ترین صدا، به شش گروه دسته بندی می‌شوند. سه دسته صدا برای زنان سپرانو، نیمه سپرانو و کونترالتو (soprano, mezzo-soprano, contralto) و سه دسته صدا برای مردان تنور، باریتون و باس (tenor, baritone, and bass) می‌باشد. البته هریک از این‌ها خود دارای زیر دسته های دیگری نیز می‌باشند که کیفیت صدا و نوع خواندن را تعیین می‌کند.

 

از اپراهای معروف جهان می‌توان به اپراهای زیر اشاره کرد :

اپرای کارمن (Carmen) اثر ژرژ بیزه آهنگساز فرانسوی (Georges Bizet)

اپرای سواری واکیریس (Die Walküre) اثر ریچارد واگنر آهنگساز آلمانی (Richard Wagner)

اپرای فریب (La Traviata) اثر جوزف وردی آهنگساز ایتالیایی (Giuseppe Verdi)

اپرای  خواننده دوره گرد (La Bohème) اثر جیاکومو پوکچینی آهنگساز ایتالیایی (Giacomo Puccini)

پس از این مقدمه در پست‌های بعدی از معروفترین خوانندگان ایتالیایی اپرا، یعنی انریکوکاروسو (Enrico Caruso) و لوچیانو پاواروتی (Luciano Pavarotti) برایتان خواهم نوشت.