افعال با قاعده
مصدر:
مصادر در زبان ایتالیایی سه شکل مختلف دارند و با حروف are، ere یا ire ختم می‌شوند.
|
ire |
ere |
are |
|
Aprire (بازکردن) |
Chiudere (بستن) |
Mangiare (خوردن) |
|
Partire (ترک کردن) |
Volere (خواستن) |
parlare (حرف زدن) |
افعالی که به یکی از این سه شکل هستند، افعال باقاعده و الباقی افعال بی‌قاعده هستند. افعال باقاعده در زمان‌های مختلف، به شکل‌های ثابتی تغییر می‌کنند، در حالی که برای افعال بی قاعده، چاره ای جز به خاطر سپردن ندارید. در ادامه افعال با قاعده را در زمان‌های پر کاربرد صرف می‌کنیم:
زمان حال:
| aprire (بازکردن) |
leggere (خواندن) |
parlare (حرف زدن) |
|
| apro |
leggo |
parlo |
io (من) |
| apri |
leggi |
parli |
tu (تو) |
| apre |
legge |
parla |
lui (او مذکر) |
| apre |
legge |
parla |
lei (او مونث) |
| apriamo |
leggiamo |
parliamo |
noi (ما) |
| aprite |
leggete |
parlate |
voi (شما) |
| aprono |
leggono |
parlano |
loro (ایشان) |
زمان گذشته:
– زمان گذشته ساده
تشریح کاری که در گذشته انجام شده، پایان یافته و هیچ وابستگی به زمان حال ندارد.
| capire (فهمیدن) |
credere (اعتقاد داشتن) |
parlare (حرف زدن) |
|
| capii |
credei (credetti) |
parlai |
io (من) |
| capisti |
credesti |
parlasti |
tu (تو) |
| capì |
credè (credette) |
parlò |
lui (او مذکر) |
| capì |
credè (credette) |
parlò |
lei (او مونث) |
| capimmo |
credemmo |
parlammo |
noi (ما) |
| capiste |
credeste |
parlaste |
voi (شما) |
| capirono |
crederono (credettero) |
parlarono |
loro (ایشان) |
– زمان حال کامل یا ماضی نقلی
تشریح کاری که در گذشته انجام شده و پایان یافته است با این زمان نشان داده می‌شود. برای ساخت این زمان، قبل از اسم مفعول فعل باید صورت مناسب افعال avere (داشتن) یا essere (بودن) را اضافه کنید:
| + اسم مفعول |
essere |
avere |
|
|
sono |
ho |
io (من) |
|
|
sei |
hai |
tu (تو) |
|
|
è |
ha |
lui / lei (او) |
|
|
siamo |
abbiamo |
noi (ما) |
|
|
siete |
avete |
voi (شما) |
|
|
sono |
hanno |
loro (ایشان) |
|
اسم مفعول افعال با قاعده با تبدیل انتهای افعال از (are, ere, ire) به (ato, uto, ito) ساخته می‌شود.
|
parlato (حرف زد) |
parlare (حرف زدن) |
|
venduto (فروخت) |
vendere (فروختن) |
|
partito (ترک کرد) |
partire (ترک کردن) |
essere برای افعال حرکتی (افعال لازم) استفاده می‌شود: andare, arrivare, partire, tornare, venire.
| مارکو به خانه برگشته است. |
Marco è tornato a casa. |
| ماریا به خانه برگشته است. |
Maria è tornata a casa. |
| مارکو و ماریا به خانه برگشته اند. |
Marco e Maria sono tornati a casa. |
| ماریا و آنجلا به خانه برگشته اند. |
Maria e Angela sono tornate a casa. |
دقت کنید که در ترکیبات essere اسم مفعول فعل با جنس و تعداد فاعل متناسب است:
Marco è tornato و Maria è tornata
اما در ترکیبات avere اسم مفعول فعل همواره به صورت مذکر مفرد آورده می‌شود.
| مارکو هیچ کاری نکرده است. | Marco non ha fatto niente. |
| ماریا هیچ کاری نکرده است. | Maria non ha fatto niente. |
| ماریو و ماریا هیچ کاری نکرده اند. | Mario e Maria non hanno fatto niente. |
| ماریا و آنجلا هیچ کاری نکرده اند. | Maria e Angela non hanno fatto niente. |
