ادبیات ایتالیا

ترانه کاروزو (Caruso) ترانه زیباییه که با صدای خواننده‌های مختلفی شنیدمش اما به جرئت می‌تونم بگم که هیچکس نتونسته مثل پاوارتی این آهنگ رو قشنگ و پر احساس بخونه. از شما دعوت می‌کنم باهم به این ترانه، با صدای مرحوم لوچیانو پاوراتی (Luciano Pavarotti) گوش کنیم:

هنگامی که خورشید چرخ آتشینش را می‌گرداند،

تا جایش را به شب بسپارد.

هنگامی که سایه های سیاهتر از قله های بلند پایین می‌آیند،

کشاورز طماع وسایلش را جمع می‌کند،

در آفتاب یا سایه، نقاب را از چهره کنار بزن،

بانو، شما را ندیده ام.

اشتیاق شدید مرا می‌دانی،

می‌دانی که هر میل دیگری در قلبم از میان رفته.