خانم دانیله اتری (Danielle Oteri)، از نسل دوم ایتالیایی – آمریکایی‌هاست که تو نیویورک زندگی می‌کنه. مثل اغلب ایتالیایی‌های دیگه اونم با فک و فامیل بزرگش کنار هم و تو یه خیابون زندگی می‌کرد، هرچند تا وقتی که برای یه دوره یک ماهه نقاشی به فلورانس نرفته بود، درست ایتالیایی‌ها رو نمیشناخت.
چند سال بعد از این سفر، اون برای گذروندن یه دروه یک ساله « تاریخ هنر » به ایتالیا برمی‌گرده. اون بیشتر تو جنوب ایتالیا سفر می‌کنه، جایی که مفتی سوار ماشینا میشه، با کاسبا چک و چونه میزنه، از malocchio دروی می‌کنه و یه عالمه sfogliatelle می‌خوره.
دانیله استاد تاریخ هنر هستش که تز خودش در زمینه رنسانس رو تو جنوب ایتالیا کامل کرده. اون اغلب تو صومعه ها درباره هنر و تاریخ قرون وسطایی سخنرانی می‌کنه. جدیدا هم کتابی در زمینه جشن‌های قدیسین ایتالیایی نوشته.
با این مقدمه، به مرور خاطراتی رو که دانیله از سفرش تو ایتالیا تعریف می‌کنه رو براتون می‌نویسم. این خاطرات بهتون کمک می‌کنه با فرهنگ و لهجه مردم جنوب ایتالیا که کمتر در موردش صحبت کردیم بیشتر آشنا بشید. امید که مورد توجه و استفادتون قرار بگیره.