تقریبا 60 میلیون ایتالیایی زبان در ایتالیا زندگی می‌کنند، نیم میلیون در سوئیس که یکی از چهار زبان رسمی آن ایتالیایی است و یک و نیم میلیون نفر هم در فرانسه و یوگسلاوی سابق.
به دنبال مهاجرت ایتالیایی ها، این زبان هم اکنون به طور وسیعی در آمریکا، کانادا، آرژانتین، برزیل و استرالیا نیز صحبت می‌شود. گرچه گویش های مختلفی از این زبان در مکالمات مردم شنیده می‌شود، اما ایتالیایی استاندارد، زبان رسمی مدارس، رسانه ها و ادبیات است. این گویش استاندارد از قرن سیزدهم و چهاردهم به دنبال آثار برجسته دانته (Dante) ، پترارکا (Petrarca) و بو کاچیو (Boccaccio) که به زبان فلورانسی آثار خود را می‌نوشتند، رایج شد. زبان استاندارد ایتالیایی امروزه ترکیبی از زبان لاتین و گویش‌های مختلف مردم است.
اپرا، فیلم‌ها و ادبیاتی که ریشه در کارهای بزرگ زمان رنسانس دارد و توسط نویسندگان معاصری همچون آلبرتو مراویا (Alberto Moravia)، ایتالو کالوینو (Italo Calvino) و امبرتو اکو (Umberto Eco) به زبان امروزی عرضه شده، زبان ایتالیایی را زنده، آهنگین و غنی نگاه داشته است.
گرچه بسیاری از ایتالیایی‌ها کمی انگلیسی می‌دانند، اما این بیشتر مختص به شهرهای شمالی و شهرهای بزرگی همچون میلان، فلورانس و ونیز میباشد. هرچند هتل‌ها و رستوران‌ها تا حدی به زبان انگلیسی آشنایی دارند، اما اگر ایتالیایی صحبت کنید، با استقبال بیشتر و گرمتری مواجه خواهید شد.
ایتالیایی‌ها مردم بسیار اجتماعی و خونگرمی هستند. هرچند در برخوردهای شخصی، تا زمانی که با شما آشنایی پیدا نکرده اند، کمی رسمی جلوه می‌کنند. به عنوان یک قاعده به خاطر داشته باشید که سعی نکنید در همان برخورد اول، زود با مردم خودمانی شوید. آنها را به اسم کوچک صدا نزنید. لفظ Lei (شما) را به جای Tu (تو) بکار ببرید، مگر اینکه مخاطبتان کودک باشد، یا اینکه طرف مقابلتان قبلا شما را با اسم کوچک صدا زده باشد یا لفظ Tu را برایتان بکار برده باشد.
وقتی به فروشگاهی وارد می‌شوید، سریعا از شما استقبال می‌شود. سعی کنید با لفظ خوب و از کلمات مودبانه استفاده کنید. اگر چیزی می‌خواهید، اغلب بهتر است به جای Io voglio (میخواهم)، Io vorrei را بکار ببرید. همچنین به کار بردن Potrebbe (می‌توانید…)، بهتر از Può که لفظ آمرانه ای است، میباشد.
در برخوردهای تجاری، بهتر است اسناد و کاتالوگ‌های ترجمه شده ارائه دهید، همچنین چیزهای جانبی دیگری نیز برای ارائه به طرف مقابلتان دم دست داشته باشید. هرچند وقت شناسی اهمیت دارد، اما ایتالیایی‌ها چندان وقت شناس نیستند، بنابراین خودتان را همیشه برای شنیدن عذرخواهی‌های مختلف در این مورد آماده کنید.
از آنجایی که ایتالیایی‌ها وقت زیادی را برای خوردن غذا صرف می‌کنند و همچنین به علت عادت کاری، در اغلب موارد می‌توانید مدیران ارشد را تا ساعت هفت بعد از ظهر در اداره پیدا کنید.
صرف غذا، مخصوصا در خانه، بسیار مفصل است. شام و ناهار اغلب با یک پیش غذا شروع می‌شود، یک غذای اولیه، یک غذای ثانویه، سپس سالاد، پنیر، میوه و دسر. صرف غذا معمولا دو تا سه ساعت طول می‌کشد. انتظار برای رسیدن میزبان از آداب مرسوم است و هنگام خوردن پیش غذا نیز اغلب در مورد غذا صحبت می‌شود.
با آرامش خاطر از غذای خود لذت ببرید و با خیال راحت غذاها و نوشیدنی‌های گوناگون مناطق مختلف را امتحان کنید. این موضوع در شناخت تفاوت‌های فرهنگی و تاریخی مردم مناطق مختلف ایتالیا، به شما کمک خواهد کرد.
در برخورد اول معمولا هدایایی رد و بدل نمی‌شود، اما در ایام کریسمس بسیار مناسب است. هنگامی که به خانه یک ایتالیایی دعوت می‌شوید، بهتر است با خود هدیه ایی نیز ببرید.
ایتالیایی‌ها همانقدر که به غذا اهمیت می‌دهند، برای شیک پوشی نیز ارزش قائلند. میلان قطب صنعتی مد روز ایتالیاست. طراحان لباس مشهوری را در بوتیک‌های بزرگ پیدا خواهید کرد. برای گردش‌های شبانه بهتر است لباس مرتبی بپوشید.
ایتالیایی‌ها از زندگی لذت می‌برند. آنها به قول یکی از مشهورترین فیلمهای فدریکو فلینی، La dolce vita (زندگی شیرین) دارند. آنها قدر غذا و شراب خوب را می‌دانند، همچنین عشق، مد، ماشین‌های گرانقیمت و هنر را.
شما اوقات خوشی را در ایتالیا سپری خواهید کرد و می‌توانید در زندگی خوش آنها شریک شوید، تنها به یک شرط:
کمی ایتالیایی یاد بگیرید!
