اولین وسپا در بهار 1946 در پونته درای پیه مونته (Pontedera – Piemonte) متولد شد. انریکو پیاجو (Enrico Piaggio) از نسلی بود که به استخدام کردن نخبه های نیروی هوایی ایتالیا تو شرکت پیاجو که به ساخت وسایل هوانوردی اشتغال داشت، معروف بودن.
با توجه به اقتصاد ضعیف ایتالیای بعد از جنگ، انریکو می‌خواست یه وسیله نقلیه ساده و سودمند عمومی، واسه ایتالیایی‌ها بسازه. کورادینو داسکانیو (Corradino d’Ascanio) مهندس نخبه شرکت، از موتور سیکلت‌ها خوشش نمیومد. اون عقیده داشت اونا سنگین و ناراحتن، عوض کردن تایراشون سخته و زنجیر چرخشون پاچه شلوارها رو کثیف و روغنی می‌کنه. اما به اصرار انریکو اون راضی میشه یه موتور سیکلتی بر اساس تکنولوژی هوانوردی طراحی کنه.
این موتور دیگه اون زنجیر مزاحم رو نداشت، فرمونش سبک و راحت شده بود، چراغها و چرخ جلوش، شبیه چرخ‌های فرود هواپیما بود و موتورش مثل هواپیما استارت می‌خورد و بدنه اون هم از ورق‌های فولادی ساخته شده بود. ده ها سال قبل از اینکه کلمه آرگونومی، بین مردم جا بیافته، داسکانیو موتوری ساخته بود که آخر مد، راحتی و ایمنی بود.
وقتی که انریکو اولین مدل ساخته شده رو دید، با تعجب داد زد:
« هی! این شبیه یه زنبوره! (Sembra una vespa! ) »
از اینجا بود که اسم وسپا واسه این موتور انتخاب شد. از اون زمان به بعد شرکت پیاجو کار هوانوردی رو رها کرد و به تولید انواع موتورهای اسکوتر مثل وسپا پرداخت.
از روز اولی که وسپا اختراع شد تا امروز موتورهای طرح اسکوتر هیچ وقت از مد نیافتادن و انواع و اقسام موتورهای وسپا به اقصی نقاط جهان راه پیدا کردن .
تو ایران هم موتورهای وسپا تا سال‌ها پیش استفاده میشدن، اما مانند تصمیم‌های غیر کارشناسانه معمول، این موتورها به همراه موتورهای قدیمی دیگه مشمول قانون کلی عدم استفاده از موتورهای دوزمانه شدن و تولیدشون متوقف شد.
