موسیقی و اپرا ایتالیایی

ببخشید که اینروزا آمار ترجمه ترانه بالا رفته. راستش تقاضای دوستان تو این زمینه زیاد شده و منم مجبورم یه جوری به تقاضاها جواب بدم.

« عشق من باید بدانی » ترانه ای از بیاجو آنتوناچی (Biagio Antonacci) تقدیم به ناصر عزیز.

Questo sono io
Tutta una vita per cercare di capire
il finto inverno misto al quasi eterno sole
cercare di capire se poi la fine è stato meglio rinunciare

این منم

تمام یک زندگی در جستجوی فهمیدن

زمستانی ساختگی مخلوط با خورشیدی بی پایان

سعی برای فهمیدن اینکه شاید در نهایت تسلیم شدن بهتر بود

Questo sono io
eppure inizio bene ma non so finire
rifaccio cose che dovevano servire
a non ricadere per non pagare più lo stesso errore…

این منم

خوب شروع کردم اما پایان را نمی‌دانم

کارهایی انجام داده ام تا

مجبور به دادن تاوان دوباره برای همان اشتباه نشوم…

ادامه مطلب →

«در ایتالیا» ترانه ای از فابری فیبرا (Fabri Fibra) که همراه با جانا نانینی (Gianna nannini) خونده و ترجمه اش به نظرم جالب اومد. پس بیایید بریم ببینیم تو ایتالیا چه خبرایی هست که کسی بهمون نمی‌گه؟!…

Ci sono cose che nessuno ti dirà…
ci sono cose che nessuno ti darà…
sei nato e morto qua
sei nato e morto qua
nato nel paese delle mezza verità
dove fuggi?

چیزهایی هستند که هیچ کس بهت نمیگه…

چیزهایی هستند که هیچ کس بهت نمیده…

اینجا متولد شدی و می‌میری

اینجا متولد شدی و می‌میری

توی کشوری نیمه واقعی به دنیا اومدی

کجا فرار می‌کنی؟

ادامه مطلب →

ترانه « من می خوانم » رو اولین بار ریکاردو کوچانته (Riccardo Cocciante) خوند، اما وقتی لائورا پائوزینی (Laura pausini) تو آلبوم ۲۰۰۶ خودش اونو بازخونی کرد، بیشتریا دیگه این ترانه رو متعلق به اون میدونن. در هر صورت مهم نیست، من هر دو نسخه این ترانه رو براتون میذارم و ترجمه اشو هم تقدیم میکنم به مهسای عزیز.

La nebbia che si posa la mattina
le pietre di un sentiero di collina

il falco che s’innalzerà
il primo raggio che verra`
la neve che si sciogliera` correndo al mare

l’impronta di una testa sul cuscino
i passi lenti e incerti di un bambino

lo sguardo di serenita`
la mano che si tendera`
la gioia di chi aspettera`

مه صبحگاهی

سنگ‌های راه باریک روی تپه

شاهینی که اوج می‌گیرد

اولین اشعه ای که می‌آید

برفی که آب می‌شود (و) به سمت دریا می‌رود

جای سری روی بالش

قدمهای آرام و نامطمئن یک کودک

نگاهی از آرامش

دستی که می‌خواهد دراز شود

لذت آنکه منتظر می‌ماند

ادامه مطلب →

 امروز رفتم سراغ ترانه «مرکز جاذبه پایدار» از فرانکو باتتیاتو (Franco Battiato) که  از ترانه ها و خواننده های مورد علاقمه .

همون طور که قبلا تو ترجمه یکی دیگه از ترانه های این خواننده اشاره کرده بودم، درک ترانه های باتتیاتو اغلب بسیار مشکله و به اطلاعات عمومی و فرهنگی بالایی نیاز داره. با این حال من با یکی از طرفدارهای ایتالیایی این خواننده آشنا شدم که تو این زمینه کمک زیادی بهم کرد .

با این توضیحات میریم سراغ یکی از ترانه های معروف باتتیاتو که مشکل درک مفهومش از همون تیترش شروع میشه: «مرکز جاذبه پایدار»!

این عبارت رو باتتیاتو از فلسفه جرج ایوانویچ گوردیف (George Ivanovich Gurdjieff) گرفته که عقاید معنویش تاثیر زیادی تو زندگی باتتیاتو و از جمله این ترانه داشته. با گوش کردن این ترانه همچنین متوجه علاقه باتتیاتو به استفاده از اشعار و ریتم آهنگ های معروف تو ترانه هاش میشید.

Una vecchia bretone

یک پیرزن برتونی (ناحیه ای در شمال فرانسه)

con un cappello e un ombrello di carta di riso e canna di bambù.

با کلاه و چتری ساخته شده از کاغذ برنج و نی بامبو

ادامه مطلب →

ترانه « به قلبت گوش کن » از لائورا پائوزینی (Laura Pausini)، تقدیم به ندای عزیز.

Ehi adesso come stai?

هی، الان چطوری؟

Tradita da una storia finita

فریب خورده از داستانی که به آخر رسیده

E di fronte a te l’ennesima salita

.
و جلوت راههای سخت بی‌شمار

Un po’ ti senti sola,

کمی احساس تنهایی می‌کنی

Nessuno che ti possa ascoltare,

هیچ کس نیست که بتونه بهت گوش بده

Che divida con te i tuoi guai,

و مشکلاتت رو باهات قسمت کنه

Mai! tu non molare mai!

هرگز! تو هیچ وقت خورد نمیشی!

Rimani come sei,

ادامه مطلب →

ترانه «ناپدید خواهم شد» (Sparirò) از لوکا دریزو (Luca Dirisio)  که اولین بار تو سن رموی ۲۰۰۶ اجرا شد.

È difficile tenerti ancora qui

بیش از این نگه داشتنت اینجا سخته

Sei un fardello troppo grande da portare

واسه بردن بار خیلی سنگینی هستی

E io giuro che non posso farne a meno

و قسم می‌خورم که نمی‌تونم کوچک ترین کاری انجام بدم

Il mio cuore ora no, non ce la fa

قلبم نه، نمی‌تونه اون کارو بکنه (تو رو نگه داره)

ادامه مطلب →

دوست خوبمون تیزوژ این ترانه تیتزیانو فررو (Tiziano ferro) رو درخواست کرده. پس نگید چرا همش از این تیتزیانو ترانه میذاریا!

Ora che sarai un po’ sola

حالا که کمی تنهائی،

Tra il lavoro e le lenzuola

میون کار و آمادگی برای خواب،

Presto dimmi tu come farai

زود بهم بگو چیکار می‌خوای بکنی.

Ora che tutto va a caso

حالا که همه چی رو شانس پیش میره.

Ora non sono più un peso

حالا (که) باری رو دوشت نیستم.

Dimmi quali scuse inventerai

بهم بگو چه بهانه ای می‌خوای بتراشی؟

Inventerai che non hai tempo

بهونه می‌تراشی که وقت نداشتی،

ادامه مطلب →

ادامه مطلب →

حوصله نوشتن مطلب جدیدی رو ندارم، بجاش دوتا ترانه قشنگ از تیتزیانو فرو رو که خیلی وقت بود به علت تنبلی ترجمه اشونو عقب می‌انداختمو براتون آماده کردم که امیدوارم مثل من ازشون خوشتون بیاد. تا بعد…

In Bagno In Aeroporto

تو دستشوئی فرودگاه

ادامه مطلب →

از علاقمندان سینما و بلاخص علاقمندان ایتالیا، کمتر کسیه که سه گانه پدر خوانده (Il Padrino) رو ندیده باشه. ترانه Parla piu piano « آهسته تر صحبت کن » با صدای جاننی موراندی (Gianni Morandi) رو تقدیم می‌کنم به همه دوستداران این فیلم .

Parla piu piano e nessuno sentira
آهسته تر صحبت کن و کسی نخواهد شنید،

il nostro amore lo viviamo io e te
عشق ما، من و تو را زنده خواهد کرد،

nessuno sa la verita
هیچ کس حقیقت را نمی‌داند

neppure il cielo che ci guarda da lassù
حتی آسمانی که از بالا ما را نگاه می‌کند

Insieme a te io restero
با تو خواهم ماند

amore mio, sempre cosi
عشق من، همیشه این‌چنین

Parla piu piano e vieni piu vicino a me
آهسته تر صحبت کن و به من نزدیکتر شو

Voglio sentire gli occhi miei dentro di te
می‌خواهم چشمانم را درون تو حس کنم

nessuno sa la verita
هیچ کس حقیقت را نمی‌داند

E un grande amore e mai piu grande esistera
عشق بزرگی است و بزرگتر از آن نخواهد بود.