Giovanni Boccaccio
۱۳۱۳-۱۳۷۵
بوکاچیو احتمالا در پاریس متولد شده است، فرزند نامشروع یک بازرگان فلورانسی و یک بانوی فرانسوی. او در فلورانس در یتیم خانهای که پدرش موسس آن بود رشد کرد تا اینکه در سال ۱۳۱۳ برای تحصیل حسابداری و حقوق به ناپل فرستاده شد، اما وی پس از مدتی آن را رها کرد.
او در زمان پادشاهی روبرت (Robert d’Anjou) زندگی میکرد، این پادشاه نیز دختری نامشروع به نام ماریا (Maria de Conti d’Aquino) داشت که بوکاچیو سخت دلباخته او بود و احتمالا همان کسی است که در نوشته های وی فیامتا (Fiammetta) نام برده شده است.
به علت تنگدستی در سال ۱۳۴۱ به فلورانس نزد پدرش بازگشت، وی خدمات دیپلماتیکی متعددی به دولت میکرد و در سال ۱۳۵۰ بود که شاعر معروف ایتالیا یعنی پتراک (Petrarch) را میبیند و دوستی عمیقی بین این دو شکل میگیرد که تا سال ۱۳۷۴ یعنی زمان مرگ پتراک ادامه مییابد.
در سال ۱۳۶۲ بنا به دعوت دوستی که به او قول حمایت ملکه جوانا را میدهد، به ناپل بازمیگردد، اما استقبال سرد ملکه او را به سمت پتراک در ونیز میکشاند، هرچند در آنجا نیز خانه اهدایی پتراک را رد میکند و به فلورانس بازمیگردد. در اواخر عمر دوباره به سوی مذهب گرایش پیدا میکند و پس از یک بیماری یکساله در سال ۱۳۷۵، زمانی که نوشتههایش در مورد زندگی دانته و کتابش ناتمام باقی میماند، به جهان باقی میشتابد.
کتاب دکامرون (Il Decamerone ) که لغتی یونانی و به معنای ده روز است، از مهمترین نوشته های بوکاچیو بشمار میرود، که در سال ۱۳۴۸ نوشتنش آغاز و پنج سال بعد به اتمام میرسد.
این کتاب مجموعهای شامل ۱۰۰ داستان جالب در یک قالب کلی است. هفت زن و سه مرد نجیب زاده ثروتمند و محتاط برای فرار از طاعونی که در شهر فلورانس شیوع یافته، به ییلاقی خارج از شهر پناه میبرند. در آنجا هریک از آنها ده داستان در طول ده روز تعریف میکند و هر راوی در پایان هر روز داستان خود را با یک شعر به انتها میرساند که این اشعار نشان دهنده، قدرت شاعری بسیار زیبای بوکاچیو است. در انتهای ۱۰۰ داستان این دوستان به خانه های خود بازمیگردند.
دکامرون اولین و بهترین اثر نثر دوران رنسانس بشمار میآید. داستانهای آن به لحاظ محتوا و تنوع قابل توجه است که بوکاچیو در جمع آوری آنها از منابع زیادی فرانسوی، یونانی و نقل قولهای شفاهی عوام استفاده کرده است.
نویسندگان بسیاری مانند شکسپیر و سروانتس و… از کتاب دکامرون تاثیر گرفته اند و این تاپیر را در آثار خود منعکس کرده اند.
بوکاچیو در نوشته هایش از جمله سه کتاب، از عشق فراوانش به ماریا یاد کرده است. وی همچنین زندگی نامه دانته همراه با تفسیر کمدی الهی و همچنین آثار تحقیقی و علمی دیگر و همچنین اشعاری به زبان لاتین را نیز به رشته تحریر در آورده است.
برای دیدن خلاصه کتاب دکامرون و شرکت در بحثهای مربوطه به تاپیک زیر مراجعه کنید: